In mijn werk als gevoelsfotograaf maak ik een combinatie van portretfotografie en wandelcoaching. Samen gaan we op weg. We zoeken de natuur op voor een flinke dosis rust, ruimte en reflectie. Onderweg bespreken we de grote en kleine dingen van het leven. En, bijna zonder dat je het doorhebt, maak ik foto’s.
Niet geheel onverwachts als fotograaf is ‘zien’ belangrijk voor mij. Jezelf durven aankijken en laten zien. Ik ontdekte op mijn eigen weg hoe belangrijk dit is.
Van verlammende angst naar avontuurlijke liefde
In mijn leven zijn angsten altijd aanwezig geweest. Nog steeds, eerlijk gezegd. Ik verstopte me veilig achter mijn stevige beschermingsmuur. Zo kon niemand mij pijn doen. Het nadeel was dat er geen ruimte was om mezelf te zien en te zijn. Mijn kijk op het leven veranderde in 2013. Ik ontdekte gelijkenis tussen mijn oma en mijzelf. Zij spiegelde mij waar ik over 50 jaar zou kunnen zijn wanneer ik op deze weg verder ging. Angst en onzekerheid hadden de overhand gekregen bij haar. Ze zat opgesloten in haar hoofd, waar zij eindeloos in cirkels aan het denken was. Een liefdevollere schop onder mijn kont heb ik mij niet kunnen wensen.
Ik besloot te stoppen met angst mijn leven te laten bepalen. Ik maakte ruimte voor de fluisteringen en het schreeuwen van mijn hart. Een waanzinnig tijd volgde. Steeds schuifelde, stapte, sprong ik uit mijn comfortzone. Mijn weg staat bol van vormende, inzichtgevende en belangrijke momenten. Allemaal gaan ze over het echt zien van mezelf en luisteren naar mijn hart. Op deze weg ben ik nooit alleen. Het delen van en samen wandelen op elkaars weg geeft ruimte voor het spiegelen waar we staan, heen willen en welke groei we hebben gemaakt.
Eindelijk zag ik de hele puzzel
Onderweg herontdekte ik mijn liefde voor fotografie en wandelen. Door mijn camera kan ik de rust, ruimte en schoonheid van de wereld vangen die ik tegenkom op mijn wandelingen. Het zijn de details die mij het meest opvallen. De boomschors waar het mos zo mooi overheen groeit. Handen die rusten in een schoot. De weerspiegeling van het zonlicht op de muur. De blik van een verliefde vrouw wanneer zij naar haar partner kijkt. Ben je nieuwsgierig geworden naar hoe ik de wereld zie? Bekijk mijn portfolio.
In 2019 legde ik eindelijk alle puzzelstukjes aan elkaar die op de tafel voor mij lagen. Mijn eindeloze nieuwsgierigheid naar wat mensen drijft om te doen wat ze doen past precies aan mijn passie voor het maken van persoonlijke en pure portretten. Wanneer ik het stukje met mijn altijd aanwezige verlangen in de natuur te wandelen toevoeg, ontstaat al een mooi geheel. Als laatste voeg ik mijn behoefte om mensen de ruimte te geven een moment van reflectie te ervaren in de rust van de natuur toe. Zo ontstond het Persoonlijk Portret en de omschrijving gevoelsfotograaf, terwijl dit er eigenlijk altijd al was.
Ik kan bijna niet wachten om een stukje weg met jou te delen. Wanneer delen wij samen onze weg? Stuur mij hier een bericht.
Wat anderen over mij zeggen:
Je feedback in de vorm van vragen. Sommige door jou gestelde vragen blijven een beetje na-echoën.Wat is het toch fijn als iemand iets aan je vraagt over hoe je leeft en beleeft.Ik voelde mij gezien.
Ontmoeting met diepgang waar de shoot naar de achtergrond verdwijnt. Ik heb geen moment een “poserend” gevoel gehad.