Dansend dwarrelde ik door mijn kamer. Het weekend ervoor vierde ik mijn verjaardag en vandaag was ik echt jarig. Ik had net bedacht om een kerstboom te gaan kopen. Voor het eerst in 4 jaar had ik een thuis waar ik mijn eigen kerstspullen zou kunnen uitpakken en daar keek ik naar uit. “Hallo, is er iemand thuis?” De regiomanager van Ad Hoc verscheen om de hoek. “Ik kom net van de telefoon met de gemeente en we hebben gehoord dat de brandweer het toch te onveilig vindt dat er hier mensen wonen.”
Van flexibel wonen naar een vast thuis
Voor mijn gevoel leefde ik sinds 2016 van huis naar huis. En heel lang is dit helemaal goed geweest. Ik genoot van het flexibel zijn, leven vanuit mijn rugzak en elke maand een nieuwe omgeving ontdekken. Tot ik eind 2019 het hele duidelijke verlangen kreeg om een eigen plek te hebben. Een thuis met mijn eigen voorraadkast en mijn spullen die ik op tafel kan laten liggen. Ik wenste niet veel en toch bleek het een flinke zoektocht. Hoe kies je waar je wil wonen, als alles mogelijk is?
Ik belandde op de negende verdieping van een kantoorpand wat anti-kraak verhuurd werd in Rijswijk. Niet een plek die ik van te voren had bedacht in mijn overwegingen. “Dus als ik nu ‘ja’ zeg, mag ik hier wonen?” Ik was verbaasd van het gemak na alle ingewikkeldheid. Half oktober trok ik in mijn nieuwe huis. Vanaf dat moment danste ik in alle ruimte die ik had, genoot elke avond van de zonsondergang en vulde gestaag mijn voorraadkast.
Afscheid nemen
“Wij zagen dit niet aankomen. De brandweer heeft ons een deadline over twee weken gegeven.” Ik ging niet huilen. Dit verbaasde mij eigenlijk nog het meeste. Ik keek deze man aan en vertelde dat mijn vriend en ik net met een puzzel begonnen waren van de Nachtwacht in 5000 stukjes. Terwijl we de stukjes uit de doos haalden, maakten we grapjes over wat we zouden doen wanneer ik hier weg moest en de puzzel niet af was.
Het afscheid nemen begon die middag van mijn verjaardag. Na het bericht besloot ik dat een kerstboom kopen nu geen zin meer had. Lachend vertelde ik mijn vriend met wie ik de kerstboom ging kopen. “Je gaat niet geloven wat ik net gehoord heb.” Hij geloofde het inderdaad niet. Om mezelf te helpen afscheid te nemen besloot ik de ruimte te eren door vast te leggen wat deze ruimte voor mij bijzonder heeft gemaakt. Deze beelden deel ik hier met jou.
Wellicht sta jij op het punt een nieuwe fase in te gaan? Ik maak graag een reportage van dit moment om je te helpen eren, vieren en herinneren. Op deze manier heb je altijd iets om naar terug te kijken wanneer je dit wil. Neem hier contact met mij op om kennis te maken en te onderzoeken wat ik voor jou kan betekenen.