Voor, tijdens en na werden mij vragen gesteld over het rondje wat ik door Nederland heb gewandeld. Veel van de vragen waren hetzelfde en sommigen waren anders. Door de vragen te beantwoorden waar iedereen ze kan lezen, kan ik een inkijkje geven in mijn ervaring zonder dat ik nu ingewikkelde stukken te schrijven. (Dat is wel mijn idee, maar nu nog even niet). In deze blog beantwoord ik de eerste 7 van de veelgestelde vragen aan bod. Mocht je ook een vraag hebben over mijn wandeling door Nederland dan hoor het graag via info@evelienopweg.nl. 

Hoeveel km wandel je op een dag? 

In mijn voorbereiding probeerde ik rekening te houden met niet te veel kilometers op een dag. De meeste dagen wandelde ik 20 kilometer. Op deze manier had ik voldoende tijd om mijn omgeving in mij op te nemen en lang pauze te houden als ik een fijn plekje in de zon had gevonden. 

Wandel je elke dag? 

In mijn eerste etappe van de wandeling, het Pieterpad, wandelde ik elke dag, met uitzondering van de dag dat ik mijn schoenen bij de schoenmaker had afgegeven en dus niet kon wandelen (maar dat is een ander verhaal). Aan het einde realiseerde ik mij dat ik niet elke dag moet wandelen en dat mijn lijf rusten net zo lekker vond als wandelen. 

Gaat het wandelen nooit vervelen?

Ik kan mij heel goed voorstellen dat er mensen zijn die het saai lijkt om de hele dag te wandelen. Je gaat niet heel snel en er gebeurt weinig. Dit vind ik juist de schoonheid van het wandelen. Ik heb de tijd om het landschap in mij op te nemen, de vogelvluchten te bekijken of rust te ervaren door de cadans van mijn voetstappen. Ik luister eigenlijk nooit muziek, tenzij ik mezelf echt wil afleiden van bijvoorbeeld de lange etappe van die dag of omdat ik moe ben opgestaan.

Vind je het niet eng om in je eentje te wandelen?

Af en toe overviel mij de gedachten dat ik in mijn eentje door een bos of over een dijk aan het wandelen was. Deze gedachten kwam samen met een gevoel van angst. Het Grenslandpad bracht mij bijvoorbeeld in bossen op de grens van Nederland en België waar ik weinig mensen tegenkwam. Wanneer ik aandacht gaf aan het angstgevoel verdween transformeerde deze al snel naar het gevoel van geluk om het bos voor mezelf te hebben.

Er heeft wel iemand meegewandeld die mij uitdaagde mijn grenzen duidelijk aan te geven en heb ik bij mensen overnacht waar ik twijfelde of er op dat moment ruimte was voor mij daar. De mensen bleven vriendelijk en gastvrij en boden mij een mooie oefening in mijn ruimte innemen.

Wat doe je als je ‘s avonds iets te eten krijgt wat je niet lekker vind?

Geen een keer heb ik iets gegeten wat ik echt niet lekker vond. Vroeger was ik een enorme pietlut wat eten betreft. Tegenwoordig is dit gelukkig anders en eet ik veel dingen gewoon op. Voordat ik aanbel bij de mensen hebben zij van mij een mail ontvangen met praktische informatie, waaronder mijn voorkeuren wat betreft eten.

Is het wel eens voorgekomen dat je geen logeeradres had?

Nee. Ik heb wel eens een overnachting pas de dag ervoor geregeld, maar in principe had ik alle overnachtingen van te voren al vastgelegd. Zelf vond ik het toch een beetje te avontuurlijk (ander woord voor ‘eng’ in dit geval) om zonder deze voorbereiding op pad te gaan. Wel overweeg ik om een wandeling te maken en de overnachtingen niet van te voren vast te leggen.

Hoe doe je dit financieel?

Mijn maandlasten zijn laag. Ik heb een goedkoop telefoon abonnement, ik doe niet te veel gekke dingen doen en heb geen eigen woning. Daarnaast maak ik in mijn wandelweken weinig kosten, doordat ik bij mensen thuis heb mogen overnachten en avondeten, ontbijt en vaak ook een lunchpakket mocht ontvangen. Door het rondje in 3 losse etappes te wandelen had ik tussendoor de mogelijkheid om als fotograaf opdrachten uit te voeren en hiermee budget op te bouwen voor de wandelweken.

Vind je het leuk om van mijn wandel en fotografie avonturen op de hoogte te blijven? Schrijf je dan hier in voor mijn nieuwsbrief.
Meer foto’s van mijn wandeling door Nederland bekijk je hier, hier en hier.